آسمانی ها

«دودکش جن» نوعی سنگ قارچی شکل است که براثر فرسایش پدید آمده و به مناره ای بلند و نازک می ماند که سنگ دیگری روی آن قرار گرفته است. این پدیده طبیعی در ماه نشان قرار دارد که شهری است در 113 کیلومتری زنجان.

این پدیده در زمین شناسی «هودو» (Hoodoo) نامیده می‌شود که بیشتر در آمریکا می توان مشابه آن را دید. یک نمونه از آن‌ها در منطقه برایس کنیون امریکا قرار دارد که تصاویر آن هم بسیار مشهور است. در غرب رودخانه می‌سی‌سی‌پی و شرق کوه‌های راکی آمریکا و کانادا هم این پدیده‌های طبیعی دیده شده‌اند.

دودکش های جن در کپه داغ ترکیه هم وجود دارند که مردم داخل آن‌ها زندگی می‌کنند. در صربستان و تایوان نیز این مناظر دیده شده‌اند. در بخش فرانسوی کوه‌های آلپ این پدیده را به نام «خانم‌هایی با موهای درست شده» می‌شناسند. در روستای وردیج در نزدیکی منطقه وردآورد نیز نمونه‌هایی وجود دارد که به خاطر شکل و نوع فرسایش، آن‌ها را هودو می‌نامند اما فقط در زنجان آن‌ها را دودکش جن نام گذاشته‌اند که در این خصوص دلیل مشخصی وجود ندارد و شاید به اعتقادات کهن مردم این خطّه برمی‌گردد.

هودو ها (دودکش جن) شباهت زیادی به مناره ها داشته و گاهی با آن ها اشتباه گرفته می شود، اما باید در نظر داشت که مناره ها دارای ضخامتی تقریبا یکسان بوده که از پایین به سمت بالا از آن کاسته می شود در حالی که هودو ها ضخامت متفاوتی در طول داشته و اصطلاحا ظاهری شبیه مجسمه های طولانی اقوام سرخپوست دارند.

در گذشته و به دلیل محدود بودن علم عامه مردم؛ دلیل بیشتر پدیده ها در عوامل ماوراء طبیعه و حیطه ای از باورهای مردم که قابل بحث کمتری بود جستجو می شد، به همین دلیل،دلیل ایجاد این ساختارها به جن ها منتصب می شده است.

این ها عارضه های طبیعی نوعی ژئومورف یا ساختار سطح الارضی هستند که علت تشکیل آنها پدیده فرسایش است. عامل این فرسایش آب است که در دامنه کوه بصورت سیلاب عمل کرده. سیلاب از طریق آبراهه های شاخه ای به طرف پایین حرکت کرده و باعث تخریب متفاوت دردو نوع سنگ متفاوت در دامنه شده است.

وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ: و خدا آسمان ها و زمین را به حقّ آفریده است. (سوره جاثیه- آیه 22)

عدل الهی چون صفت حق تعالی است در عین واقعی بودن و كامل بودن، یكی از اصول آفرینش نیز می‌باشد.

باید دانست كه علاوه بر اینكه خلقت جهان هستی بر اساس عدل است، ایجاد قوانین و سنن و كلمات جهان هستی نیز بر پایة عدل و داد تحقق یافته است چنان چه در آیه 115 سوره انعام می‌خوانیم كه:

وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلاً لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ: و سخن پروردگارت به راستى و داد، سرانجام گرفته است و هیچ تغییر دهنده‏اى براى كلمات او نیست و او شنواى داناست.

در این آیه سخن از اتمام كلمة حق بر اساس صدق (راستی) و عدل (اعتدال و برابری) است و در آن تردیدی و تبدیلی نیست.

قرآن كتابی است آسمانی كه دستورات زندگی، چگونه زیستن برای سعادت دنیا و آخرت در آن نهفته است و عدالت كه یكی از مفاهیم با ارزش این كتاب می‌باشد از آغاز خلقت تا ابد جایگاه ارزشی خود را نزد بشر حفظ كرده است و دقیقاً به خاطر ذات عدالت خواهانه آدمی كه ریشه در صفات پروردگار دارد، انبیاء الهی مبعوث شدند تا آدم سرگشته را به راه حق و برقراری عدل كه یكی از اصول اعتقادی و اصلی‌ترین اهداف پیامبران بود، بازگردانند.

از مهم‏ترین وظایفى كه هر انسانى بالاخص مسئولین حكومتى به عهده دارند، رعایت ضابطه و قانون است. به این معنا كه در تمام امور زندگى به ویژه مسائل سیاسى و اجتماعى عدالت را رعایت كنند نه اینكه به خاطر رابطه با اقوام و دوستان از مسیر عدالت منحرف شوند.

به خدا سوگند بیت‏المال تاراج شده را هر كجا بیابم به صاحبان اصلى آن باز مى‏گردانم گرچه با آن ازدواج كرده باشند و یا كنیزانى خریده باشند زیرا در عدل وسعت و گستردگى است و هركه در عدل احساس تنگى كند پس ستم بر او تنگ‏تر خواهد بود.

در مورد اهمیت و ارزش عدالت در قرآن کریم خداوند این چنین فرمان داده است:

«إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ» (نحل، 90)

علاوه بر این معنا، هدف بعثت انبیاء قیام مردم به عدالت بوده است «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَیِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» (حدید، 25) 

به راستى [ما] پیامبران خود را با دلایل آشكار روانه كردیم و با آنها كتاب و ترازو را فرود آوردیم تا مردم به انصاف برخیزند،در ارزش و عظمت عدالت همین بس كه نزدیك ترین راه به سوى تقوا معرفى شده است: «اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى» (مائده، 8)

موضوع عدالت در قرآن كریم در ابعاد مختلفى مطرح شده كه به قسمتى از آن اشاره مى‏كنیم.

1- عدالت در وزن كردن اجناس:

«وَأَوْفُواْ الْكَیْلَ وَالْمِیزَانَ بِالْقِسْطِ»

و پیمانه و ترازو را به عدالت، تمام بپیمایید. (انعام، 152)

«وَأَوْفُوا الْكَیْلَ إِذا كِلْتُمْ وَزِنُواْ بِالقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ»

و چون پیمانه مى‏كنید، پیمانه را تمام دهید، و با ترازوى درست بسنجید. (اسراء، 35)

2- عدالت در حكم:

«وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُم بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ» و اگر داورى مى‏كنى، پس به عدالت در میانشان حكم كن. (مائده، 42)

«وَإِذَا حَكَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ» و چون میان مردم داورى مى‏كنید، به عدالت داورى كنید. (نساء، 58)

3- عدالت در گواهى دادن:

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِینَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ».

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید، براى خدا به داد برخیزید [و] به عدالت شهادت دهید. (مائده، 8)

4- عدالت در تنظیم سند:

«فَاكْتُبُوهُ وَلْیَكْتُب بَّیْنَكُمْ كَاتِبٌ بِالْعَدْلِ» آن را بنویسید و باید در بین شما کاتبی باشد که آن را به درستی بنویسد. (بقره، 282)

5- عدالت در سخن گفتن:

«وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى» و چون [به داورى یا شهادت‏] سخن گویید دادگرى كنید، هر چند [درباره‏] خویشاوند [شما] باشد. (انعام، 152)

6- عدالت در اصلاح میان متخاصمین:

«وَإِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُوْمِنِینَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِی تَبْغِی حَتَّى تَفِیءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِن فَاءتْ فَأَصْلِحُوا بَیْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ» و اگر دو طایفه از مومنان با هم بجنگند، میان آن دو را اصلاح دهید، و اگر [باز] یكى از آن دو بر دیگرى تعدّى كرد، با آن [طایفه‏اى‏] كه تعدّى مى‏كند بجنگید تا به فرمان خدا بازگردد. پس اگر باز گشت، میان آنها را دادگرانه سازش دهید و عدالت كنید، كه خدا دادگران را دوست مى‏دارد. (حجرات، 9)

از مهم‏ترین وظایفى كه هر انسانى بالاخص مسئولین حكومتى به عهده دارند رعایت ضابطه و قانون است به این معنا كه در تمام امور زندگى به ویژه مسائل سیاسى و اجتماعى عدالت را رعایت كنند نه اینكه به خاطر رابطه با اقوام و دوستان از مسیر عدالت منحرف شوند.

9- عدالت در خانواده:

«فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً» (نساء، 3)

10- عدالت در سرپرستى یتیمان:

«وَأَن تَقُومُواْ لِلْیَتَامَى بِالْقِسْطِ». (نساء، 127)

11- عدالت نسبت به كفّار:

«لَا یَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوكُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوكُم مِّن دِیَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ» (ممتحنه، 8)

عدالت در روایات:

در روایات معصومین علیهم السلام نیز موضوع عدالت مورد عنایت خاصى واقع شده است. لذا امیرالمۆمنین علیه السلام مى‏فرماید:

به خدا سوگند بیت ‏المال تاراج شده را هر كجا بیابم به صاحبان اصلى آن باز مى‏گردانم گرچه با آن ازدواج كرده باشند و یا كنیزانى خریده باشند؛ زیرا در عدل وسعت و گستردگى است و هر كه در عدل احساس تنگى كند، پس ستم بر او تنگ‏تر خواهد بود. (نهج‏البلاغه، خطبه 15)

و نیز مى‏فرماید «ثلاث منجیات خشیة من اللَّه فى السّر و العلانیة و القصد فى الفقر و الغنى و العدل فى الغضب والرّضا»؛ سه چیز عامل نجات است: ترس از خدا در آشكار و پنهان، میانه روى در فقر و بى نیازى، و رعایت عدالت در عصبانیت و خشنودى. (شرح نهج‏البلاغه، ابن ابى الحدید 20/ 333)

دریاچه کوهستانی سبلان (ساوالان ) واقع در اردبیل 

کمبود بارش چیزی است که همه ما این روزها آن را از نزدیک حس میکنیم .اگر بگوییم که آب این نعمت زیبا و حیات بخش الهی ،از طلا هم گران بهاتر است مبالغه نکرده ایم چرا که بدون طلا میتوان زیست اما بدون آب چگونه؟هموطن عزیزم این بار که شیر آب را باز میگذاریم یا به هنگام  شستن اتومبیل  آن را هدر میدهیم لحظه ای هم به این فکر کنیم که اگر فقط یک روز یعنی 24 ساعت آب نباشد چه قدر سخت خواهد بود.

بیایید قدر آب را بدانیم و به خاطر خودمان و فرزندانمان مراقب منابع آب کشورمان باشیم.نگوییم صرفه جویی من به تنهایی کارساز نیست .من و تو با هم ما میشویم و قطره قطره دریا میشود.

کجا حاجی ؟

دمادم حجّ ، دمادم در پی معبود می گردی !!

خدا در کوچه های شهر ما شاید تو را جوید ...

... و یا شاید بهشتی را که عمری در پی اش هستی 

درون کفش های پاره ی یک کودکی باشد ... !!!

بیا حاجی ؛؛ بیا ...

حَجَّت قبولِ حضرتِ ایزد !!

ولی من کعبه را در سفره ی بی نانِ آن پیرِ زنی دیدم ،، که از درد دو پایش شب ندارد خواب ؛؛ میفهمی ؟!

کجا حاجی ؟؟ کجا ؟

تو از شهرِ عرب های شکم پرور چه می خواهی ؟؟

بیا حاجی ،، بیا من مکه را یک کوچه پایین تر نشانت می دهم حاجی !!

زنی را که برای آبرو داری تنش بی آبرو گردد ؛؛

…

و مردی را که از شرمِ "نداری" ، شب نمی خوابد !!

طوافی من نشانت می دهم اینجا ؛؛ 

مِنایی ، مشعری ، غار حرایی من نشانت می دهم اینجا …

که در صدها تمتع هم نمی بینی ،

بهشتت بیخِ گوشَت هست و غافل در پیِ معبود می گردی !!

کجا حاجی ؟؟

کجا ؟!